Gevoelens

Het is intens

Vele van jullie zullen herkennen dat als het even tegen zit dat het intens is. Vooral in HB/HSP gezinnen is het soms pittig. Gevoelige emotionele mensen bij elkaar. De gemoederen lopen op, er heeft iemand serieuze mentale uitdagingen of er is veel gedoe met school. Er woed wel eens een storm. Intense mensen samen in huis met tegenslag, dan gaat het niet in het kwadraat maar tot de macht 10. Of het nou verdrietig of explosief is, of het fysiek pijnlijk is of mentaal, of het tijdelijk is of langdurig, of het oneerlijk is of gewoon een levenshobbel. HET IS INTENS. Als ouder wil je dan ook nog dat vooral je kind niet zoveel hoeft te strijden, mee hoeft te maken, hoeft te voelen of wat dan ook. Als ouder lijdt je mee met je kind maar het is OOK INTENS voor jezelf. Ook al laat je dat niet direct aan je kind zien misschien. Jouw gevoelens stop je in eerste instantie even weg, om er te zijn voor je kind. Je zit in een storm en daar moet je eerst uit.

Gevoelens delen met iemand

Natuurlijk is het prettig als je jouw gevoelens dan met iemand kunt delen en ze kunt verwerken. Het duurt soms even voor de storm overwaait en daarop kan je beter niet wachten. Toch lukt dat niet altijd of niet voor iedereen. Bij mij uit dat zich door pijn in mijn lijf. Mijn lijf vertelt me dan dat ik niet VOEL, dat ik niet voor mezelf zorg, dat ik te weinig tijd neem.

En als er eventjes iets aan de hand is, dan trek je daarna weer bij, door rust, door fijne dingen doen, al dan niet samen. Als het langer duurt, dan is het niet tot de macht 10 maar tot de macht 50. Hoe langer het duurt, hoe zwaarder het wordt. Als er ernstige dingen spelen bij je kind dan vergeet je jezelf als ouder, tot dat niet meer kan. Tot je voelt dat de rek er uit is en je al te lang over je grenzen bent gegaan. Op dat moment zijn er misschien gevoelens die vechten om voorrang, zijn er misschien gevoelens waar je niet meer bij kan, zijn er misschien gevoelens zo geblokkeerd dat je echt niet meer weet hoe te voelen wat jouw behoeften zijn. En laat dat nou net zijn wat het wel wil.

Gevoelens willen maar één ding en dat is gevoeld worden

Geef ze dus de ruimte, bij voorkeur direct of snel daarna. Praat, lach, huil, zing…. Uit het, geef het een plek, VOEL het. En lukt dat niet, dan kan je altijd terecht om te kijken hoe het wel op zijn plek mag komen. Dus lieve ouders: DIRECT OF ACHTERAF, ALLEEN OF MET HULP – ZORG GOED VOOR JEZELF.

Liefs Fanny